Refleksje nad wychowaniem

Kolorowe kredki.jpg

REFLEKSJE NAD WYCHOWANIEM

 

Rodzice w większości starają się zapewnić swoim dzieciom wszystko to, czego im samym brakowało, podświadomie spodziewając się, iż dziecko zrealizuje w takich warunkach ich własne niespełnione ambicje i pragnienia. Kierując się jednak zdrowym rozsądkiem trzeba oprzeć się pokusie kształtowania dzieci na swój obraz i podobieństwo. Być może takie zapanowanie nad własnymi odruchami stanowi podstawowy warunek dobrego rodzicielstwa.

Pojęcie rodzicielstwa dotyczy umiejętności wprowadzania dziecka w świat dorosłych, a więc takiego przygotowania młodego człowieka by miał on poczucie własnej indywidualności, wyjątkowości, by potrafił wyrazić własną niepowtarzalność, osobowość. Trzeba zaszczepić w dziecku poczucie własnej wartości, szacunku do siebie samego, rozbudzić świadomość jego potrzeb i ambicji wskazać możliwości ich rozwoju, ale również pomóc w rozpoznawaniu braków i trzeźwej samoocenie. Wszystko to jest podstawą do znalezienia odpowiednich międzyludzkich relacji w dorosłym życiu. Dobre rodzicielstwo zapewnia dziecku fizyczne bezpieczeństwo i zdrowie, a także rozwój emocjonalny, umysłowy i duchowy.

Rodzice muszą sami znaleźć rozwiązania, które sprawdzą się w ich indywidualnej sytuacji. Muszą ufać swojemu dziecku i zdobyć jego zaufanie. Do największych dylematów należy odpowiedź na pytanie,
w jakim stopniu powinno się kontrolować swoje dziecko a w jakim pozostawić mu swobodę. Traktowanie dziecka jako odrębnej, indywidualnej jednostki umożliwi kształtowanie właściwego z nim kontaktu. Będzie to podejście „ ku dziecku” nastawione na jego rzeczywiste potrzeby. Podejście oparte na pewnej wewnętrznej autonomii: nie władcze czy dyrygujące, ale też nie uległe czy bierne. Podejście będące oparciem dla dziecka a więc w miarę stanowcze, stałe, konsekwentne. Dziecko z postawy rodziców wynosi pewność, że jest akceptowane. Rodzic współpracuje z dzieckiem, daje mu właściwą dla jego wieku rozumną swobodę. Uznaje prawa dziecka w rodzinie bez przeceniania ich, ale też i bez nie doceniania jego roli.
Postawy rodzicielskie sprzyjają powstaniu pewnych cech osobowości dziecka. Nie każdy stosunek rodziców do dziecka jest wartościowy i korzystny dla jego rozwoju. Różne postawy rodzicielskie wobec dziecka powodują określone formy jego zachowań, co owocuje konkretnymi cechami osobowości dziecka, a później człowieka dorosłego. Całym swym życiem i zachowaniem rodzice uczą tego, co stanowi ich system wartości niezależnie od tego czy mają świadomość wychowania czy też nie.

Samowychowaniedokonujesięwokreślonychsytuacjach:

Po pierwsze są to sytuacje, w których powtarzają się pewne elementy, co prowadzi do wyrobienia nawyków i przyzwyczajeń. Dotyczy to sfery nawyków porządkowych, ale również i zachowania się w stosunku do innych ludzi.
Po drugie, sytuacje nieprzewidziane dające możliwość wyboru i co za tym idzie uświadomienia mu, że wybory pociągają za sobą konsekwencje, które dotykają każdego.

Sytuacje te mają olbrzymi wpływ na kształtowanie się świadomości moralnej i społecznej. Rodzice muszą zadbać o to by miedzy wymaganiami dotyczącymi podporządkowania się a sytuacjami samodzielności istniała zdrowa równowaga. To tutaj uczy się dziecko kultury bycia i tolerancji, uczy się rozumienia ludzi i ich prawa do odmienności przeżyć. Tutaj wskazuje się granice, których żaden człowiek przekraczać nie powinien pod groźbą utraty szacunku i godności. Współcześni rodzice mają wiele problemów, i chociaż to na nich spoczywa obowiązek dbania o dzieci, odpowiedzialność za to, na jakich ludzi wyrosną spoczywa również na innych. Zwracanie się o radę nie jest oznaką słabości, lecz dowodem rozsądku. Psycholog, pedagog a wreszcie nauczyciel są w stanie obiektywnie analizować problemy i właśnie ten obiektywizm pozwala dostrzec rozwiązania niemożliwe bez kompromisu.

 

 

Przedszkole nr 18 w Puławach

ul. C. K. Norwida 32A

24-100 Puławy

tel. 814 586 461

e-mail: mp18@um.pulawy.pl

www.mp18.pulawy.pl

Powrót na początek strony